منطقه «گرمی» از كهن ترين مناطق دشت مغان است و آثار تاريخی به دست آمده از آن نشان گر قدمت بالای اين شهرستان است. گرمی يکی از شهرستان های مجاور دشت مغان است که از لحاظ شرايط طبيعی يک منطقه كشاورزی و دام پروری است. صنايع دستی اين شهرستان را گليم بافی و قالی بافی تشكيل مي دهند. گر چه صنايع متوسط و بزرگ در اين منطقه دارای اهميت چندانی نيست ولی از نظر صنايع دستی، توليدات اين منطقه قابل اهميت است. نوعی ورنی يا گليم ريز فرش نما در روستای اينجلو توليد می شود كه در نوع خود منحصر به فرد بوده و يكی از اصلی ترين توليدات سنتی گرمی محسوب می شود. شال بافی در اجارود و روستاهای تابعه آن رواج زيادی دارد و هنرمندان اين رشته، كالاهای بسيار مرغوبی به بازار مصرف عرضه می دارند. از ديگر صنايع دستی گرمی می توان خورجين و پلاس و شال گردن و بافتن دوزی را نام برد. 

   

شهرستان گرمی آب وهوایی مطبوع و خنک در تابستان و زمستانهایی نه چندان سرد دارد. وجود کوه‌های سر سبز، چشمه ساران متعدد، دریاجه سد گیلارلو، منطقه جنگلی انی و آلیله، نوار مرزی آذربایجان، رودخانه‌های دره رود، بالهارود، جیین چایی، روستاهای تنگ، قوزلو، داش دیبی، بیک باغی، افجه، مولان، قیز قالاسی ، آوسوران (av,soran)(مکاتبات دولتی افسوران)، سالالا ( سلاله) و سایر روستاهای منطقه قره آغاج از جاذبه‌های دیدنی آن می‌باشد.

• افسوران
• آبشار بویوگ شوله
• قلعه قیز قالاسی
• روستای سالالا 
• روستای افجعه
• روستای قوزلو 
• روستاهای تنگ

شهرستان گِرمی یا مُغان یکی از شهرستان‌های استان اردبیل در ایران است.این شهرستان در شمال غربی کشور و شمال استان اردبیل بین 38درجه و50 دقیقه تا 39درجه و10دقیقه عرض شمالی از خط استوا و47درجه و25دقیقه تا 48درجه و12دقیقه طول شرقی از نصف النهار گرینویچ واقع شده‌است. مساحت شهرستان گرمی 2/1725کیلومتر مربع می‌باشد که معادل 33 درصد مساحت کل مغان و 6/9درصد مساحت استان اردبیل می‌باشد

چشم اندازي زيبا از شهر گرمي

شهر گرمی مرکز شهرستان گرمی است. این شهرستان قبلا مرکز شهرستان مغان بود که شامل شهرستان‌های کنونی گرمی، پارس آباد و بیله سوار می‌باشد.شهرستان گرمی از شمال با شهرستانهای بیله سوار و پارس آباد , از غرب به شهرستان اهر (آذربایجان شرقی) از جنوب به شهرستان مشگین شهر و از شرق به جمهوری آذربایجان (بخش‌های جلیل‌آباد و یاردیملی) همسایه‌است.

جغرافیا و طبیعت

شهرستان گرمی از جنوب به دامنه کوههای صلوات , از شمال به کوههای خروسلو از غرب به رود دره رود و از شرق به بالهارود محدود می‌شود.پست ترین نقطه شهرستان در شمالغرب شهرستان و در روستای خان محمدلو واقع است که حدود ۲۴۰ متر از سطح دریا ارتفاع دارد و مرتفع ترین نقطه شهرستان کوههای صلوات در جنوب است که به حداکثر ۲۵۰۰ متر ارتفاع دارد. رودهای مهم شهرستان عبارتند از: بالهارود , دره رود, سامبول چایی , زنگیر چایی, گرمی چایی, داش دیبی. بارش سالانه در شهرستان از شرق به غرب و از جنوب به شمال کاهش می‌یابد به طوری که بارش در منطقه داش دیبی (منتهی الیه شرق شهرستان) به ۵۰۰ میلیمتر در سال و در منطقه خان محمدلو (منتهی الیه شمالغربی شهرستان) به کمتر از۲۵۰ میلیمتر می‌رسد. بطور کلی میزان بارش در شهرستان از متوسط بارش کشور بیشتر است و موجب شده تا تا کشاورزان آن به محصول خوبی از غلات وحبوبات خصوصا گندم، جو، نخود و عدس دست یابند.

جمعیت این شهرستان در سال ۱۳۸۵ به حدود ۱۲۸ هزار نفر رسید.مردم این شهرستان مسلمان و ۹۹٪ شیعه می‌ باشند و به زبان ترکی آذربایجانی سخن می‌گویند

تاریخ

قدمت تاریخی این شهرستان چند هزار سال هم تخمین زده می‌شود. آثار و اشیاء تاریخی ارزشمند مربوط به دورهٔ ایران باستان که از منطقهٔ گرمی کشف شده در موزهٔ کاشان نگهداری می‌شود. تپه باستانی (آغامعلی تپه سی)سند معتبری از پیشینه تاریخی این شهربوده که در ۹ کیلومتری شهر و در نزدیکی روستای (شوکورلو) واقع است. همچنین اولین پارچه بافته شده در ایران در روستای سالالا (در مکاتبات دولتی سلاله) از توابع شهرستان گرمی کشف شده که هم اکنون در موزه ملی ایران نگهداری می‌شود.

http://irantoorism.akairan.com

http://afsoran.blogfa.com

http://seeiran.ir

http://www.hotelatrak.com

 گردآورنده: 

کاوه ملک میرزایی