شهر خوانسار
پارک سرچشمه - عکس داود میرزایی
این شهرستان یكی از مناطق دیدنی و خوش آب وهوای غرب اصفهان است. بر اساس اسناد موجود، سابقه تاریخی آن به بیش از 1000 سال می رسد. خوانسار از زمان صفویه یكی ازمراكز بزرگ علمی بود و در مدرسه علوی آن از همان زمان تا كنون طلاب واهل علم مشغول تحصیل و كسب علم بوده اند و بسیاری از مراجع بزرگ نیز در آنجا تربیت شده اند.
مکان های دیدنی و تاریخی
چشمه های طبيعی و چشم انداز رودخانه ها جاذبه های طبيعی شهرستان خوانسار را تشکيل می دهند و مسجدهای قديمی و آرامگاه های بزرگان نيز ازجاذبه های تاريخی اين منطقه به شمار می آيند.
صنايع و معادن
هم چنين صادرات اين شهر عسل، فرش، ميوه، چوب، گز و سيب زمينی است. كارخانه ريسندگی كه پشم فرش، پود و چله را توليد می كند، در خوانسار داير است.
کشاورزی و دام داری
مرم شهرستان خوانسار به كارهای كشاورزی و پرورش زنبور عسل مشغول اند. كشاورزی بيشتر آبی بوده و به دليل كوهستانی بودن، سطح زير كشت زياد نمی باشد. فرآورده های كشاورزی خوانسار عبارتند از : گندم، جو، سيب زمينی، گردو، زردآلو، گلابی و سيب درختی. محصول محلی اين شهرستان تهيه شيرينی (گز) است.دراين شهرستان‌پرورش‌گاو، گوسفند، بز و طيور رواج دارد. ناحيه خوانسار از مراکز مهم پرورش زنبور عسل درايران بوده و زنبورداری در اين ناحيه چندين سده پيشينه دارد.
مشخصات جغرافيايي
شهرستان خوانسار، با پهنه ای حدود 892 كيلومترمربع، در دره ای خوش آب و هوا، در باختر استان اصفهان، در 33 درجه و 12 دقيقه پهنای شمالی و 50 درجه و 20 دقيقه درازای شرقی نسبت به نيمروز گرينويچ و بلندی 2 هزار و 250 متر از سطح دريا قرار دارد. اين شهرستان از شمال به شهرستان گلپايگان، از باختر به لرستان، از خاور به شهرستان نجف آباد و از جنوب به شهرستان فريدن محدود است. شهرستان خوانسار ناحيه ای كوهستانی و بلند است و ناهمواری های زيادی دارد. اين شهرستان دارای زمستان های سرد و پر برف و تابستان های معتدل با هوايی دل انگيز است. فاصله هوايی شهر خوانسار تا تهران 284 كيلومتر است. ( برای اطلاعات بيش تر نگاه کنيد به اطلاعات جغرافيايی خوانسار )
وجه تسميه و پيشينه تاريخي
خوانسار از ديرباز تا كنون با نام هايی چون خانسار، خانی سار، خونسار، خوانسار و خوسار ناميده شده است. نام خوانسار نيز از واژه خوان به معنی چشمه گرفته شده است. بعضی بر اين باورندكه‌خوانسار كوچك شده خوانسالار، يعنی سفره دار، سفره چی، آشپزباشی سلطان است. شماری نيز اين واژه را مخفف خون ساربان دانسته و منشاء آن را کشته شدن ساربانی در اين محل، توسط دزدان می دانند. هم چنين عده ای با توجه به اين که خان به معنی شأن عسل و به بيان ديگر مكان توليد عسل نيز می باشد، اين نام را محل توليد عسل تعبير کرده اند. كهن ترين مداركی كه از پيشينه تاريخی خوانسار در دست است، تاريخ مهاجرت دسته‌ای از قوم يهود به خوانسار و سرگذشت آنان است كه به روزگار کوروش هخامنشی می رسد. يهوديان مهاجر به اين شهر تا پيش از ايجاد حكومت اسرائيل، در كوی جهودا يا جيدا، كه كويی در شهر كنونی است، زندگی می كردند. بعد ها اينان به اسرائيل كوچ كرده و امروزه در خوانسار، پيروان دين يهود وجود ندارد.
خوانسار پس از اسلام، در قلمرو حكومت امويان، عباسيان، طاهريان، صفاريان، ديلميان، سلجوقيان، و خوارزم شاهيان قرار داشته است. در اوايل سده 7 هـ . ق مغولان اين ناحيه را گشودند و خرابی های بسيار به بار آوردند. پس از آن ها تيمورلنگ به مركز ايران، از جمله خوانسار تاخت و چپاول و كشتار زيادی كرد. خوانسار، در دوران صفوی از مراكز مهم علم، ادب و صنعت بوده است. پادشاهان صفوی توجه ويژه ای به اين ناحيه داشتنه اند و به خاطر همين توجه هنرهای دستی و كارگاهی در اين شهر گسترش يافته است. بنای مدرسه مريم بيگم صفوی از سوی همسرشاه تهماسب نيز به پيشرفت فرهنگی اين ديار افزود. در دوران قاجار خوانسار مورد توجه بوده و حاكمان بزرگی كه بعضی از آنان عنوان وزارت هم داشته اند، به حكومت خوانسار منصوب شده اند.
منبع:
http://golshn12.blogfa.com
http://khansarpix.persianblog.ir
http://www.shahrdari.khansar.ir
گردآورنده:
کاوه ملک میرزایی | 
