شهر سمیرم
آبشار آب ملخ
درباره وجه تسمیه سمیرم مطالب مختلفی نقل شده است. از همه معروف تر، گویند به علت آب وهوای سرد به این منطقه سمیران گفته اند كه بعدها به سمیرم تبدیل شده و به معنای سردسیر است. این شهر یكی او ییلاقات استان اصفهان محسوب می شود و آبشار و چشمه های معروفی دارد.از مراكز ديدنی اين شهر می توان به آتشدان سنگی اشاره كرد.
مکان های دیدنی و تاریخی
شهرستان سميرم از چشم اندازهای طبيعی و زيبايی برخوردار است. آبشارهای متعدد همراه با کوه های سربه فلک کشيده و جنگل های طبيعی ومصنوعی جلوه ای زيبا به اين شهرستان بخشيده و استراحت گاهی بديع برای آسايش بازديد کنندگان فراهم نموده است. نمای شهر سميرم پر درخت و زيباست و چشم انداز کوهستانی شهرستان سميرم سبب جلب بازديد کنندگان زيادی به اين منطقه شده است.
صنايع و معادن
معادن خاک نسوز پشته و خاک گچ سميرم شهرت دارند.
کشاورزی و دام داری
شهر سميرم و پيرامون آن، دارای كشاورزی پر رونق است و فرآورده های كشاورزی آن گندم، جو، چغندرقند، حبوبات، و گياهان علوفه ای است. باغ داری رواج دارد و ميوه های آن، به ويژه سيب سميرم شهرت دارد. هم چنين دام داری و پرورش گوسفند، بز، گاو، اسب و استر نيز رواج دارد.
مشخصات جغرافيايي
مركز شهرستان سميرم با پهنای حدود 15 كيلومتر مربع، در جنوب استان اصفهان، در 31 درجه و 25 دقيقه پهنای شمالی و 51 درجه و 34 دقيقه و 30 ثانيه درازای خاوری نسبت به نيمروز گرينويچ، و بلندی 2 هزار و 460 متر از سطح دريا قرار دارد. اين شهرستان از سوی شمال به شهرستان شهرضا، از جنوب به استان كهگيلويه و بوير احمد، از باختر به استان چهار محال و بختياری و از خاور به استان فارس محدود است. سميرم دارای آب و هوای معتدل بوده و ميانگين ريزش برف در آن 60 سانتی متر، و ميانگين بارش ساليانه 400 ميلی متر است. درجه حرارت در تابستان 25- 30 درجه بالای صفر و در زمستان تا 15 درجه زير صفر می رسد. سميرم ناحيه كوهستانی است و مهم ترين بلندی های آن، رشته كوه های دينار ( ستيغ دنا ) در جنوب و علی جوق، سياه، بهروز، چال قفا و سودمند هستند.
وجه تسميه و پيشينه تاريخي
مردم محل بر اين باورند، كه سميرم در اصل «سام آرام» بوده است. زيرا درروزگاران كهن سام نريمان، نيای رستم جهان پهلوان سيستانی، به دردی گرفتار می شود، كه آرام نمی گيرد و پزشكان از درمانش در می مانند تا اين كه گذرش به ناحيه سميرم می افتد و به سبب آب و هوای سالم آن، دردش درمان يافته آرام می شود. بدين جهت اين ناحيه را « سام آرام » خواندند، كه بعدها به سميرم تبديل شده است. بنا بر روايت ديگری اين ناحيه را سام بن ارم بنا كرده و « سام ارم » خوانده می شده است كه اندک اندک به سميرم تبديل يافته است. بعضی ها نيز بنای شهر را به سميراميس، ملكه آشور و بابل نسبت داده و به نام وی « سميرام » خوانده اند. احمد كسروی، در پژوهش خود سميرم را از دو پاره « سمی » يا « شمی » به معنی سرد و « ران » يا « رام » به معنی محل، مكان و سرزمين دانسته و چنين نتيجه گرفته است، كه سميرم و سميران، به معنی جا، مكان و سرزمين سرد است. از آن جا كه شهر سميرم، در گذشته جزو شهرستان شهرضا بوده است، می توان گفت كه اين شهر از لحاظ تاريخی، سياسی و تا اندازه ای اجتماعی و اقتصادی، بستگی زيادی به آن شهرستان دارد.
منبع:
http://www.semirom.gov.ir
http://seeiran.ir
گردآورنده:
کاوه ملک میرزایی | 
