شهر دشتستان

ناحیه‌ای كه در زمان قدیم به آن شبانكاره می‌گفتند با شهرستان دشتستان امروزی به مركزیت شهر برازجان یكی است. همانطور كه از كلمه شبانكاره كاملاً آشكار است، شغل اصلی مالكین شبانكاره ابتدا چوپانی و گله‌داری بود كه پس از به قدرت رسیدن، شهر ایجرا مركز خود قرار دادند. این شهر یكی از شهرهای قدیمی فارس بود و نزدیك استهبان امروزی قرار داشت. نارنج و خرما و مخصوصاً انار آن مشهور است.

این شهر پس از سقوط ملوك شبانكاره در نیمه اول قرن هشتم هجری قمری توسط «آل مظفر» خراب و ویران گردید. ملوك شبانكاره از كازرون تا داراب را تحت نفوذ خود آورده بودند و در نواحی جنوبی فارس حكومت می‌كردند. برازجان یكی از پایگاه‌های مهم به شمار می‌رفت و قلعه‌ای مستحكم داشت كه بقایای آن هنوز وجود دارد.

 مراكزتاریخی و ديدنی

• کاخ هخامنشی
• کاخ کورش
• آب انبار درخت
• منطقه باستانی توز  
• تل مرو  
• تل طلسمی 
• تل حندق 
• تل پهن
• دژ برازجان
• رودخانه دالکی
• آب‌گرم‌ دالكي‌
• آبگرم‌ خانيك‌ يک و دو 
• شكارگاه‌ كوه‌ سياه

کشاورزی و دام داری

در شهرستان برازجان كشاورزی و دام داری رايج است.آب كشاورزی از چشمه ها، چاه ها و كاريزها تامين می شود. محصولات كشاورزی عبارتند از: تنباكو، گندم، پنبه، جو، خرما، مركبات و تره بار. دام داری هم از مشاغل اصلی مردم اين شهرستان است. صادرات اين شهرستان : گوسفند، گندم، جو، خرما، مركبات، قالی، پنبه و تره بار است. قالی‌بافی از صنايع دستی مهم استان است هم‌چنين پتو‌بافی، عبا‌بافی و كوزه‌گری‌از‌صنايع دستی شهرستان دشتستان است. 

شكارگاه‌ كوه‌ سياه

مشخصات جغرافيايي

شهرستان دشتستان در درازای جغرافيايی 51 درجه و 12 دقيقه و پهنای جغرافيايی 29 درجه و 16 دقيقه و بلندی 65 متری از سطح دريا قرار دارد. شهر برازجان مركز شهرستان دشتستان در 72 كيلومتری شهر بوشهر مركز استان بوشهر و در مسير راه كازرون ـ بوشهر در جلگه ای قرار گرفته و درنزديكی آن كوه و رود مهمی وجود ندارد. شهرستان دشتستان از شمال به نور آباد (استان فارس)، از شرق به كازرون و فيروز‌آباد (استان فارس)، از غرب به گناوه، بندر بوشهر و تنگستان و از جنوب به دشتی محدود می باشد. آب و هوا دشتستان گرم و خشك و ميزان بارندگی سالانه آن كمتر از 200 ميلي متر است. مسيرهاي دسترسي به اين شهرستان عبارت اند از: 

ـ راه كازرون – برازجان به طول 90 كيلومتر.

ـ راه برازجان – بوشهر به طول 22 كيلومتر به سمت جنوب غربي.
ـ راه گناوه – برازجان به طول حدود 100 كيلومتر.
ـ راهی به سوی شمال به طول 18 كيلومتر كه برازجان را به سعد آباد پيوند داده است. 

وجه تسميه و پيشينه تاريخي

ناحيه‌ای‌كه‌در زمان قديم به آن شبانكاره می گفتند با شهرستان دشتستان امروزی به مركزيت شهر برازجان يكی است. همان گونه كه از كلمه شبانكاره كاملا آشكار است، شغل اصلی مالكين شبانكار ابتدا چوپانی و گله داری بود كه پس از به قدرت رسيدن، شهر ايج را مركز حکومت خود قرار دادند. اين شهر يكی از شهرهای قديمی فارس بود و نزديك استهبان امروزی قرار داشته نارنج و خرما و مخصوصا انار آن مشهور بوده است. اين شهر پس از سقوط ملوك شبانكاره در نيمه اول قرن هشتم هجری قمری توسط ‹‹‌آل مظفر›› ‌خراب و ويران گرديد. ملوك شبانكاره از كازرون تا داراب را تحت نفوذ خود درآورده بودند و در نواحی جنوبی فارس حكومت می كردند. برازجان يكی از پايگاه های مهم به شمار ميرفت و قلعه ای مستحكم داشت كه بقايای آن هنوز وجود دارد. 

منابع:

http://parsology.blogfa.com

http://www.wikipg.com

http://tebyan-zn.ir

گردآورنده:  

فاطمه ملک میرزایی