طبیعت بردسکن

مکان های دیدنی و تاریخی

صنایع دستی و هنرهای سنتی

از صنایع دستی وهنرهای سنتی شهرستان بردسکن که امروزه در این منطقه رواج دارد می‌توان به بافت انواع فرشهای دستبافت، که پودهای آن در تناوبی بین پنج تا هفت رج از گره‌ها مشاهده می‌شوند اشاره کرد . این نحوه پود کشی از صفات مشخصه قالی های منطقه بردسکن می‌باشد . از دیگر هنر های سنتی و صنایع دستی بردسکن می‌توان از گلیم بافی، حصیر بافی، قالیچه بافی و گیوه دوزی نام برد.

جایگاه موسیقی در فرهنگ بردسکن

موسیقی این شهرستان آمیختگی عمیقی با شئونات زندگی داشته و به نوعی بازگو کننده غمها، شادیها، آلام، آرزوها، اعتقادات و ... و روایتگر افسانه‌های محلی است که در حقیقت نوعی از موسیقی مقامی بوده و به طور کلی بر پایه دو بیتی و چهار بیتی خوانی استوار گشته است . این نوع موسیقی در سه قسم الف) ترانه‌ها ب ) فریادها ج ) داستانهای روائی قابل تأ مل و بررسی است . از آهنگهای رایج در این منطقه می‌توان به حسینا، سر حدی، حیدر بیک، گل محمد، کوچه باغی اشاره نمود . همچنین سازهای رایج در بردسکن بیشتر نی، دایره، دو سازه، سه تار، دهل و دو تار است.

موسیقی در فرهنگ بردسکن

 سوغات و ره آورد سفر

 از سوغات و ارمغان های شهرستان بردسکن می‌توان به انواع گلیم ها و قالیچه‌های خوش نقش و نگار اشاره کرد . همچنین گیوه‌های دست دوز و سبد های حصیر باف این منطقه مورد توجه گردشگران و مسافران می‌باشد . بردسکن دارای محصولات باغی معروفی از جمله انار، انجیر و انگور است که کشمش و خشکبار این منطقه از شهرت بسزایی بر خوردار است . زعفران و زیره نیز جزو سوغات مهم این شهرستان به شمار می‌روند.

آداب و رسوم مردم بردسکن

در فرهنگ عامه مردم شهرستان بردسکن جشن ها و مراسم شادمانی و سرور فراوانی وجود داردکه جشن خواستگاری، جشن عقد خوانی، جشن عروسی، جشن بدنیا آمدن فرزند و نام گذاری او در روز هفتم یا دهم تولد، جشن خرمن که پس از جمع آوری محصول با مراسم ویژ ه و رقص چوب بازی همراه است . جشن ختنه سوران، جشن عید نوروز، جشن سده که معمولا در شب دهم بهمن بر گزار می‌گردد وجشن چها رشنبه سوری از این زمره اند.

عشاير بردسكن

صنايع دستي و هنرهاي سنتي

صنايع دستي

کشاورزی و دام داری

از كشاورزي و دام داري ناحيه برداسكن اطلاعات مستندي در دست نيست.  

مشخصات جغرافيايي

شهرستان برداسكن، با پهنه ای حدود 8000 كيلومتر مربع، در باختر خراسان، در دامنه جنوب كوه سرخ وكوه ميش قرار دارد. اين شهرستان از سوی شمال به شهرستان سبزوار، از باختر به استان سمنان، از خاور به شهرستان كاشمر و از جنوب به شهرستان طبس محدود است. مهم‌ترين كوه‌های اين شهرستان، كوه سرخ و كوه ميش هستند. در بخش باختری كوه سرخ، ستيغ آتشفشانی وجود دارد كه در دامنه آن آب گرم جاری است. رود مهمی در اين ناحيه وجود ندارد و بيش تر رودها فصلی اند و آب آن از كاريز و چاه تأمين می شود. اين شهرستان در دشت قرار دارد و آب و هوای آن به دليل وجود كوه ها و نيز قرار داشتن در كناره كوير، متغيير بوده و دارای بخش های سردسيری مرطوب و بخش های گرم و خشك است. هوای روستاهايی كه در شمال و خاور شهرستان قرار دارند معتدل و آبادی هايی كه در باختر آن قرار گرفته اند و نزديك كوير هستند، گرم و خشك است. 

وجه تسميه و پيشينه تاريخي

نام برداسكن در گذشته به گونه «بردشكن» نگاشته می شده است. بردسكن از دو پاره «برد» به معنی سرما و «سكن» به معنی ساكن، اسكان، آرامش، باشنده گان و اهل خانه تشكيل شده است. بنابراين شايد برداسكن يا بردسكن، سرزمينی است با زمستان های سرد و خشك، اما دارای آرامش، كه مردم در آن ساكن شده اند.

منبع:

http://razavi-chto.ir

گردآورنده: 

نرگس ملک میرزایی