شهر سراوان
میدان کارگر
سراوان شرقی‌ترین شهر استان سیستان و بلوچستان است كه با مركز استان سیصد و پنجاه و دو كیلومتر فاصله دارد. بسیاری از روستاهای اطراف سراوان خاك رس مرغوبی دارد كه با بهره‌برداری از آن، كوزه‌گری و سفال‌سازی بویژه در ناحیه گلیپورگان رونق یافته است آثار به دست آمده در سراوان نشان می‌دهد كه این شهرستان سابقه تاریخی و تمدن بسیار كهنی دارد. قبل از سال هزار و سیصد و پنج شمسی نام این محل «شستون» بود كه به تدریج بر وسعت آن افزوده شد و به سراوان معروف گردید.
مکان های دیدنی و تاریخی
منطقه قعله امراءیان شستون و قبرستان قدیمی پیرسیر از دیگر مراکز دیدنی سروان میباشد که سایت برای ایرانیان نتوانست اطلاعات بیشتری را جمع آوری نماید.
کشاورزی و دام داری
كشاورزی در اين شهرستان رواج دارد و گندم، جو، ذرت، تره بار، بنشن، مركبات و خرما از محصولات كشاورزی اين شهرستان است. آب كشاورزی از كاريزها و چاه‌های عميق و نيمه عميق تامين می شود.
مشخصات جغرافيايي
اين شهرستان‌از نظر جغرافيايي در 62 درجه و 20 دقيقه درازای خاوری و 27 درجه و 22 دقيقه پهنای شمالی قرار گرفته است و آب و هوای آن در تابستان گرم و خشك و در زمستان معتدل است. شهرستان‌سراوان‌درشرق استان سيستان و بلوچستان در 340 كيلومتری جنوب خاوری زاهدان و در مسير راه خاش - كهك ( مرز ايران و پاكستان) قرار گرفته است. اين شهرستان از جنوب و خاور به كشور پاكستان، ازباختر به ايرانشهر و از شمال به شهرستان خاش محدود است.
1- راه سراوان- خاش به درازای 155 كيلومتر به سوی شمال باختری
2- راه سراوان- خاش به سوی باختر به درازای 195 كيلومتر
3- راه سراوان تا مركز پاكستان به سوی جنوب خاوری به درازای 110 كيلومتر
در سرشماری سال 1375 شهرستان سراوان 172.149 نفر جمعيت داشته است. مردم شهرستان سراوان آريايی نژادند و به زبان فارسی با گويش بلوچی سخن می گويند.
وجه تسميه و پيشينه تاريخي
پيش از سال 1305 شمسی نام اين محل «شستون» بود كه به تدريج بر وسعت آن افزوده شد و به سراوان معروف‌شد. آثار به دست آمده در سراوان نشان می دهد كه اين شهرستان سابقه تاريخی و تمدن بسيار كهنی دارد.
منبع:
http://fa.wikipedia.org
http://shahrdarisaravan.persianblog.ir
http://www.hamshahrionline.ir
http://birkwahag.ir
گردآورنده:
ندا محبی | 
