شهرستان بيجار
خیابان اصلی بیجار
شهرستان بيجار در سال 1220 ه . ق توسط محمد خان گروسی حاکم گروس رونق يافته بازار شهر بيجار از آثار دوره صفويه است و در دوران قاجار مرمت شد. شهر بيجار با ارتفاع 1870 متر از سطح دريا به بام ايران ملقب شده و مردم منطقه اکثرا کشاورز هستند.
کوه نقاره کوب
ساليانه حدود يکصد هزار تن گندم در اين منطقه توليد می‌شود و به همين جهت بيجار را انبار غله غرب ناميده اند. منطقه گروس دارای تمدنی کهن است و کتيبه هايي که در بعضی از نقاط آن کشف شده و به خط هيراتيک می باشد ثابت می کند که قبل از پيدايش دولت آشور (3000 سال قبل ) در اين منطقه تمدن‌هايي وجود داشته است.
سد خاکی مخزنی گلبلاغ بیجار ، عکس: جمشید فرجوندفردا
مراكز ديدني و تاريخي
صنايع و معادن
معادن سنگ آهك، سنگ گچ و نمك طعام بيجار در حال بهره‌برداری است. هم چنين از صادرات اين شهرستان می توان انگور، گندم، گوشت، پشم، قالی، گليم، لبنيات و بنشن را نام برد.
کشاورزی و دام داری
اساس اقتصاد شهرستان بيجار بر كشاورزی و دام‌داری استوار بوده و مردم منطقه بيش تر كشاورز است. سالانه حدود صد هزار تن گندم در اين منطقه توليد می شود و از اين رو بيجار را انبار غله باختر ناميده‌اند. آب كشاورزی از رود، چاه نيمه ژرف، چشمه و كاريز تامين می‌شود. از محصولات عمده کشاورزی می‌توان گندم، جو، بنشن، دانه های روغنی، تره بار، گياهان علوفه ای، انگور، سيب، زرد آلو و گيلاس را نام برد. دام‌داری نيز در كنار كشاورزی در اين منطقه رونق فراوانی دارد.
مشخصات جغرافيايي
شهرستان بيجار از نظر جغرافيايی در 47 درجه و 36 دقيقه ی درازای خاوری و 35 درجه و 52 دقيقه ی پهنای شمالی و ارتفاع 1940 متری از سطح دريا قرار دارد. شهرستان بيجار از شمال به تكاب (آذربايجان غربی) و ماه نشان (زنجان)، از خاور به شهرستان های زرين آباد و قيدار (استان زنجان)، از جنوب به قروه و از باختر به ديوان دره محدود است. شهربيجار مركز شهرستان بيجار در منطقه گروس، از مناطق حاصل خيز كردستان در خاور سنندج قرار دارد. اين شهر، ميان كوه ها قرار گرفته و بعد از چند شهر از جمله شهر كرد از بلندترين شهرهای ايران است. آب و هوای آن نسبتا سرد و نيمه خشك و بارندگی سالانه به طور متوسط 410 ميلی متر می باشد. بيجار دارای آب و هوای كوهستانی با زمستان های سرد و تابستان های معتدل است. مسيرهاي ارتباطي اين منطقه را راه‌هاي زير تشكيل مي‌دهند:
ـ راه بيجار ـ زنجان به سوی شمال خاوری به درازای 150 كيلومتر
ـ راه بيجار ـ سقز به سوی شمال باختری به درازای 161 كيلومتر که از 55 كيلومتری راه بيجار ـ سقز، راهی به درازای 85 كيلومتر به سوی جنوب تا سنندج ادامه دارد.
ـ راه بيجار- صالح آباد (همدان) به سوی جنوب خاوری و به درازای 137 كيلومتر
وجه تسميه و پيشينه تاريخي
شهرستان بيجار که در خاور سنندج قرار دارد، مركز منطقه گروس، از مناطق حاصل‌خيز كردستان است. درباره وجه تسميه آن آمده است كه ناصرالدين شاه با امير نظام گروسی شبی در گروس به سر می برد و می خواست مطالبی را تا صبح به وسيله جارچی پخش کند، اما صبح روز بعد همه مردم از مطلب آگاه شده بودند. از اين رو آن را شهر ‹‹بی جار›› ناميد و همين اسم تا امروز نيز باقی مانده است. در اين مورد نظريه ديگری نيز مطرح است و آن اين كه، اين شهر درخت بيد فراوان داشت و با توجه به اين كه در كردی درخت بيد را ‹‹بی›› و جايگاه بيد را ‹‹بيجار›› گويند، شهر نيز به همين نام يعنی «سرزمين بيد» ناميده شده است. منطقه گروس داراي پيشينه‌ي بسيار كهن بوده و كتيبه‌هايي كه در بعضي از نقاط از جمله قريه «قمچوقا» كشف شده و به خط هيراتيك نوشته شده است ثابت مي كند كه قبل از دولت آشور نيز در اين منطقه تمدن‌هاي شايان توجهي وجود داشته است. شهري بنام گروس كه هم اكنون نيز خرابه ها و قلعه هاي ان باقي است در جنوب خاوري بيجار(نزديك قريه بابارشاني برسر راه همدان به بيجار) واقع شده كه در زمان ساسانيان به خاور ديار موسوم بوده است. بيجار كنوني به‌صورت يك روستا درپيش از اسلام روايت شده است. بعد از اسلام اين محل بر سر راه كاروانياني كه از سرزمين آذربايجان براي زيارت عتبات متبركه در عراق و عربستان عازم بودند قرار داشت و به همين علت كاروان‌سراهايي در ان پديد آمد و به مرور به اسكان جمعيت بيش تري منجر شد
منبع:
http://www.ugo.cn
http://www.bijar.ir
گردآورنده:
هاجر تجلی زاده خوب | 
