شهر لنگرود
نام لنگرود براي نخستين بار در سال 512 ه . ق در متون تاريخي ذكر شده است . اين سال مصادف با مرگ سلطان محمد پسر ملك شاه آلب ارسلان است.
در دوره صفويان، خصوصاً در دوره سلطنت شاه عباس اول، شهر لنگرود مركز حوادث مهمي بوده است. فرار احمد خان حاكم لاهيجان از لنگرود و دستگيري اعضاي خانواده وي توسط كيا فريدون حاكم گيلان و تحويل آنها به شاه عباس ، از جمله رويدادهاي مهم اين دوره شهر است.
نادر براي سركوب تاتارهاي شرق مازندران و توسعه تجارت و دستيابي به دريا، لنگرود را براي ايجاد پايگاه دريايي و كارخانه كشتي سازي انتخاب كرد و در توسعه آن كوشيد . در زمان قاجار نيز لنگرود مورد توجه قرار گرفت. اين شهر ، امروزه يكي از مناطق مهم استان گيلان است و در ميان شهرهاي شرق گيلان از موقعيت جالب توجهي برخوردار است.
مراكز ديدني و تاريخي
جغرافیای طبیعی - لنگرود:
تالاب اميركلايه (شيخ علي كل) – لنگرود: تالاب اميركلايه كه در گذشته آن را (شاله كل) هم مي‌ناميدند ، در فاصله 28 كيلومتري شمال غربي لنگرود واقع شده است. حداكثر طول اين تالاب 8/1 كيلومتر است. مساحت تالاب‌در حدود 1100 هكتار است. حداكثر عمق تالاب در شمال 75/2 متر است. تالاب اميركلايه از نظر گونه‌هاي گياهي بسيار غني است و گياهان بسياري در آن روييده‌اند. گياهان تالاب اميركلايه در فصل بهار و تابستان سرسبزي بسياري به اين تالاب مي‌بخشند. اين اكوسيستم كوچك ، تاكنون سلامت و زيبايي خاص خود را حفظ كرده است.
چشمه‌هاي آب معدني لنگرود – لنگرود: اين دو چشمه در روستاي لنگرود از توابع دهستان عمارلو (رودبار) واقع شده‌اند. يكي چشمه (آب گاز) كه آب آن از قسمت شمال غربي و از دل كوه بيرون مي‌آيد و بر روي سنگ‌هاي آهكي بستر مي‌ريزد و به سوي جنگل نيمه متروك اطراف جريان مي‌يابد و به رودخانه مي‌پيوندد و چشمه ديگر(آب كولور) است كه حوضچه‌اي به شكل مستطيل دارد كه آب آن با فشار، از كف حوضچه خارج و از اطراف تپه سرازير مي‌گردد. رسوبهاي شمالي چشمه ، به صورت شبكه چند ضلعي در آمده‌اند كه پلكاني زيبا در ميان آنها تشكيل شده است كه نشانه قدمت چشمه است. آب اين چشمه در درمان رماتيسم و بيماري‌هاي استخواني و پوستي مؤثر است.
منابع:
http://parsology.blogfa.com
www.mehrnews.ir
http://picasaweb.google.com
http://leylakoh.blogfa.com
گردآورنده:
مهناز آزادی اردکانی | 
