شهرستان تنكابن

ناحيه تنكابن قبلا جزو گيلان بود و حد شرقي آن به نمك آبرود مي‌رسيد. خرم آباد (شهسوار) حاكم نشين نواحي قشلاقي و دو هزار حاكم نشين ييلاقي آن محسوب مي‌شد. آثار و اشيايي كه در ناحيه كلاردشت و تپه هاي اطراف بر حسب تصادف به دست آمده است، نشان مي دهند كه اين منطقه در دوره هاي گذشته، آباد و از تمدن ويژه اي برخوردار بوده است.

مراکز دیدنی:

• پارك ملی خشكه داران
• پل خشتی قلعه گردن
• منطقه شکار ممنوع دو هزار و سه هزار

تنكابن يا شهسوار در گذشته‌هاي دور رستمدار هم خوانده مي شد. پادوسبانان تا زمان شاه عباس اول حكومت محلي اين منطقه را در اختيار داشتند. از دوران صفويه تا سال 1209 هـ. ق كه آغاز سلطنت آغامحمدخان قاجار است، اين شهر فيض ناميده مي شد.

در دوره قاجاري نام آن مجدداُ تنكابن خواندند. پس از سقوط قاجاريه و با روي كارآمدن پهلوي اول نام اين شهر شهسوار و با وقوع انقلاب اسلامي مجدداُ تنكابن شد. تنكابن امروزي شهري آباد و ديدني است كه پارك ملي خشكه داران يكي از مكان‌هاي ديدني اين شهرستان مي‌باشد.

صنايع و معادن

انواع صنايع مرتبط با كشاورزي و باغ‌داري در شهرستان تنكابن رواج دارد. كارخانه هاي كمپوت و كنسرو سازي، كارخانه هاي چاي و برنج كوبي و... از انواع صنايع اين منطقه هستند كه در ارتباط با پايه هاي اقتصادي اين منطقه برپا شده اند. از معادن اين شهرستان اطلاعات مستندي در دست نيست. 

 کشاورزی و دام داری

كشاورزي و باغ‌داري اساس اقتصاد شهرستان تنكابن را تشكيل مي‌دهد. آب كشاورزی شهرستان تنکابن از رودها و چشمه تأمين می‌شود و محصولات كشاورزی آن برنج، گندم، جو، سبزيجات، تره بار، گل گاوزبان، گياهان زينتی، چای، مركبات، كيوی، فندق، گردو، گلابی، سيب، آلو، آلوچه و انجير هستند.باغ هاي متعدد مركبات در سرتاسر ناحيه تنكابن پراكنده هستند. و انواع مركبات، برنج، چای و كيوی مهم‌ترين صادرات اين شهرستان را تشکيل می دهند.  

مشخصات جغرافيايي

شهرستان تنكابن يكی از شهرستان های استان مازندران از نظر جغرافيايی در 52 درجه و 50 دقيقه‌ی درازای خاوری و 49 درجه و 36 دقيقه ی پهنای شمالی و 20 متر پايين تر از سطح دريای آزاد قرار دارد. شهر تنكابن درمسير راه رشت – چالوس واقع شده و از شمال به دريای مازندران، از خاور به چالوس، از جنوب به سلسله جبال البرز و از باختر به شهرستان رامسر محدود مي‌شود. براساس آخرين تقسيمات كشوري در سال 1377 مساحت اين شهرستان بالغ بر 989و1 كيلومتر مربع است. براساس آخرين آمار جمعيتي در سال 1375 جمعيت اين شهرستان بالغ بر 030و174 نفر بوده كه از اين رقم بالغ بر 650و33 نفر جمعيت مركز شهرستان تنكابن بوده است.مسيرهاي درسترسي به تنكابن عبارتند از:
راه های ارتباطی تنكابن عبارتند از :
راه تنكابن – رامسر به درازای 20 كيلومتر
راه تنكابن – چالكرود به درازای 40 كيلومتر
راه تنكابن – شانه تراش به درازای 43 كيلومتر 

وجه تسميه و پيشينه تاريخي

تنكابن پيش از اين جزو گيلان به شمار مي‌آمده وحد خاوری آن به نمك آبرود می‌رسيده است. «خرم‌آباد» (شهسوار) حاكم نشين نواحی قشلاقی و «دو‌هزار» حاكم نشين ييلاقی آن محسوب می شد. آثار و اشيايی كه در ناحيه كلاردشت و تپه های اطراف آن بر حسب تصادف به دست آمده، نشان می‌دهند كه اين منطقه در دوره‌های گذشته، آباد و از تمدن ويژه‌ای برخوردار بوده است. تنكابن يا شهسوار درگذشته های دور «رستمدار» هم خوانده می شد. پادوسبانان تا زمان شاه عباس اول حكومت محلی اين منطقه را در اختيار داشتند. از دوران صفويه تا سال 1209 هـ . ق كه آغاز سلطنت آقا محمد خان است، اين شهر «فيض» ناميده شد. در دوره قاجاريه اين شهرستان را تنكابن ناميدند. پس از سقوط قاجاريه و با روی كار آمدن پهلوی اول، اين شهر شهسوار و با وقوع انقلاب اسلامی مجددا تنكابن شد. تنكابن امروزی شهری آباد و ديدنی است.  

منابع:

 http://netbaran.com

http://www.dohezar.ir

گردآورنده:  فتح الله دیانی