شهرستان بهار
شهرستان بهار در شمال غرب همدان واقع شده و از شمال به شهرستان كبودر آهنگ از شرق به همدان. از جنوب به شهرستانهای همدان و تویسركان و از غرب به اسد آباد و قروه كردستان محدود می‌گردد. شهرستان بهار با مساحت1329 كیلو متر مربع شامل سه شهر بهار. لالجین و صالح آباد به مركزیت شهرستان بهار. 72 آبادی و 5 دهستان و دو بخش مركزی و لالجین است و بر اساس سرشماری سال 1375 دارای 127635 نفر جمعیت بوده است(38 درصد درشهرو62 درصد در روستا) بخش كشاورزی به دلیل منابع عظیم آ ب زیر زمینی حاصلخیزی خاك و هموار بودن زمین این دشت نقش عمده ای دارد.
قلعهٔ قديمی در ميهمله عليا (بخش صالح‌آباد)
اشتغال در صنایع دستی در شهر لالجین چشمگیر است. زبان عموم مردم فارسی و تركی است و عده قلیلی نیز به لری و كردی تكلم می كنند. دین اسلام و مذهب شیعه است. مراتع بین دره ای جنوب این شهرستان از دیر باز سبب جذب بخشی از دامداران و عشایر كوچ رو از استان‌های لرستان و كرمانشاهان بوده است.
بررسی های باستان شناسی استقرار اقوامی را از هزاره چهارم قبل از میلاد در دوران پیش از تاریخ و دوران تاریخی بویژه مادها در محوطه های باستانی این سرزمین را نشان داده است. در متون تاریخی دوران اسلامی سخن از مركزیت بهاربه میان آمده است. در متون اوایل قرن پنجم و ششم هجری شهر بهار با نامهای. چمن. قلعه بهار. مرغزار قراتكین یاد شده است. از دوره صفویه شاهد حضور طایفه قراگوزلوها در منطقه هستیم كه اراضی بهار را بین خود به صورت اربابی تقسیم كرده بودند. يكی از مراكز ديدنی اين شهر لالجین می‌باشد.
دیدنی های بهار
کشاورزی و دامپروی
به علت وجود سفره آب زير زمينی، كاريزهای زيادی در اطراف اين شهر وجود دارد كه از آب آن ها جهت آبياری اراضی كشاورزی استفاده می شود. گندم، جو، يونجه، بنشن، تره بار و انگور مهم ترين اقلام كشاورزی بهار را تشكيل می دهد. به دليل كوهستانی بودن منطقه و وجود مراتع فراوان، دامداری در بهار رونق كامل دارد و هم چنين پوشش گياهی جهت چرای دام به فراواني‌موجوداست.
مشخصات جغرافيايي
شهرستان بهار در 8 كيلومتری شمال باختري همدان و در مسير راه اصلی همدان – لالجين – كبودر آهنگ قرار دارد. بهار در 48 درجه و 26 دقيقه درازای جغرافيائی و 34 درجه و 54 دقيقه پهنای جغرافيائی و ارتفاع 1700 متری از سطح دريا واقع است. آب و هوای منطقه بهار نسبتا سرد و خشك است. بهار از شمال به كبودرآهنگ، از جنوب به شهرستان همدان، از باختر و جنوب باختري به استان كردستان و شهرستان اسدآباد، و از خاور به بخش نهاوند محدود می شود. رودخانه‌های‌فرجين و سيمين از مهم‌ترين رودخانه‌های منطقه است. برابر با سرشماری سال 1375 شهرستان بهار 635/127 نفر جمعيت داشته است. زبان اهالی بهار فارسی و تركی است و دين آن ها اسلام و مذهب شان شيعه است. مركز بخش سيمينه رود در مسير راه آسفالت درجه يك اصلی همدان – لالجين قرار گرفته و از اين طريق به طول 8 كيلومتر به سمت جنوب خاوری تا شهر همدان و به طول 5 كيلومتر به سمت شمال شرقی تا شهر لالجين فاصله دارد. هم‌چنين يك راه اصلی به سمت باختر كشيده شده كه بهار را به طول 10 كيلومتر به صالح آباد و از آن‌جا به طول 40 كيلومتر به مركز شهرستان اسد آباد مرتبط می سازد.
صنايع و معادن
شهرستان بهار از نظر معادن تقريبا غني است و مهم‌ترين كان های شهرستان بهار عبارتند از :
1- سنگ مرمريت كه در جاده همدان - قروه واقع شده است.
2- معدن آهن كه كار استخراج آن توسط شركت توفيران انجام می گيرد.
3- معدن گرانيت حصار قره باغی كه در دهستان سيمينه رود واقع است.
4- معدن سنگ آهك مهاجران واقع در روستای مهاجران كه به صورت خصوصی بهره برداری می گردد.
وجه تسميه و پيشينه تاريخي
گفته مي‌شود وجه تسميه بهار به خاطر اسكان ايل بهارلو در اين منطقه است. بهار در گذشته مركز حكمرانان كردستان و لرستان بوده و در كتب قديم از آن به آبادی بسيار ياد شده است. هم چنين در يكی از اسنادی كه در مورد شهر بهار باقی مانده از بهار به عنوان قلعه ای كه در زمان سليمان شاه حاكم كردستان ساخته شده است، ياد شده است. در اوايل قرن پنجم هجری سلجوقيان عراق پايتخت خود را شهر همدان قرار داده بودند و نام قلعه بهار مرغزار قراتكين بوده است. خرابی‌های قلعه، در كوی قلعه شهر به نام دولت قلعه لی هنوز موجود است. بهار در طول تاريخ، چندين بار مورد هجوم واقع شده و اينك يكی از شهرستان های آباد استان همدان است.
منابع:
fa.wikipedia.org/wiki
http://www.tehranpic.net
گردآورنده:
فاطمه ملک میرزایی | 
