نام رسمی کشور :
جمهوری ایرلند
(Republic of Ireland)
پایتخت : دوبلین
زبان رسمی : ايرلندي (رسمي)، انگليسي
نوع حکومت : جمهوری
مذهب : كاتوليك رومي (95%)
واحد پول : یورو
عضویت : سازمان ملل متحد ، جامعه اروپا، كنفرانس امنيت و همكاري در اروپا شوراي اروپا سازمان همكاري اقتصادي و توسعه، اتحاديه اروپاي غربي (عضو وابسته)
جمعیت : 3969558 نفر (July 2004 est)
روز استقلال :
شهرهای عمده : کرک،لیمربک ،دان لیئری،گالوی
امید طول عمر : 74سال
رشد سالانه جمعیت : 1.16 درصد (July 2004 est)
نژاد :
مساحت : 70,280 کیلومتر مربع
خط ساحلی : 1448 کیلومتر
مختصات جغرافیایی : 53 درجه شمالی و 8 درجه غربی
نقشه جفرافیایی
نقشه سیاسی
حکومت : مجلس شند (سنا) متشكل است از 60 عضو – 11 نفر را تشيخ (نخست وزير )تعيين مي‌كند، 6 نفر را دانشگاهها انتخاب مي‌كنند و 43 نفر غير مستقيم انتخاب مي‌شوند تا براي دوره‌اي پنج ساله به نمايندگي منافع ويژه و صنفي بپردازند. دويل (مجلس نمايندگان) متشكل است از 166 عضو كه براي دوره‌اي پنج ساله با رأي تمامي افراد بالغ تحت نظام تعيين تعداد نمايندگان به نسبت جمعيت هر منطقه انتخاب مي‌گردند. رئيس جمهور براي دوره‌اي هفت ساله مستقيماً انتخاب مي‌شود. نخست وزير و شوراي وزيران را مجلس نمايندگان نامزد و رئيس جمهور انتصاب مي‌كند. احزاب مهم سياسي عبارتند از: • شامل فيانا فيل (سربازان تقدير، ميانه رو متمايل به راست) • فينه گيل (حزب متحد ايرلند، ميانه رو متمايل به راست) • حزب كارگر (چپ گرا) • دمئكراتهاي پيشرو (ميانه رو متمايل به راست)
آموزش : ميزان با سوادي: 99% سنين تحصيل اجباري: 6 تا 15 سال. تعداد دانشگاه : 7 دانشگاه و كالج دانشگاهي (به علاوه 4 مؤسسه همطراز دانشگاه).
دفاع : كل نيروهاي مسلح: 900/12 (1991) به علاوه 100/16 ذخيره. خدمت سربازي : ندارد.
تاریخ
در سال ۱۹۱۶ م ملی گرایان ایرلندی در دوبلین واقع در ایرلند، قیام عید پاک را ترتیب دادند. این شورش با شکست مواجه شد، اما موج مخالفتهای گسترده علیه حکومت بریتانیا در ایرلند را به راه انداخت. در سال ۱۹۱۹ مجلس ایرلند حکومت این کشور را «جمهوری» اعلام کرد، و متعاقب آن ۳ سال جنگ بین ارتش جمهوریخواه ایرلندبریتانیا در گرفت. در سال ۱۹۲۲ ایرلند جنوبی، به عنوان دولت آزاد ایرلند به استقلال واقعی رسید. شش استان در شمال ایرلند جزء پادشاهی متحد باقی ماندند که ایرلند شمالی است. و
اقلیت پروتستان در شمال ایرلند، نیروی قدرتمندی را در مجلس بریتانیا تشکیل می‌دادند و هر گونه تلاش در جهت تأسیس خود مختاری برای ایرلند را مانع می‌شدند. پروتستانها می‌ترسیدند که موقعیت ممتار خود را در مجلس ایرلند که اکثریت آن را کاتولیکها تشکیل می‌دادند، از دست بدهند.
در سال ۱۹۱۹ م جنگ بین ارتش جمهوریخواه ایرلند و بریتانیا شروع شد. ارتش جمهوریخواه ایرلند خواستار آن بود که ایرلند که اکثرا کاتولیک بودند تبدیل به یک جمهوری مستقل گردد. با این وجود، اکثریت پروتستانها در شش استان آلستر واقع در شمال ایرلند خواستار آن بودند که جزئی از بریتانیای کبیر باشند. در سال ۱۹۲۱ اعضای ارتش جمهوریخواه ایرلند با امضاء نمودن قراردادی، با بریتانیا صلح کردند. ایرلند جنوبی مبدل به یک کشور خود مختار به نام «جمهوری ایرلند» شد.
سیاست
جمهوری ایرلند دارای یک نظام پارلمانی است.رئیس جمهور که رئیس دولت است برای یک دوره ۷ ساله انتخاب می‌شود و می‌تواند برای دو دوره پشت سر هم نیز انتخاب گردد.
تقسیمات کشوری
ایرلند تشکیل شده از ۲۶ استان است.
اقتصاد
اقتصاد ایرلند در سال‌های اخیر از تمرکز بر روی اقتصاد کشاورزی به اقتصاد مدرن بر پایه دانش روز و تمرکز بر روی خدمات ، فناوری پیشرفته و توسعه تجارت و صنعت و سرمایه گذاری دگرگون شده است.از نظر سرانه تولید ناخالص داخلی ایرلند یکی از ثروتمندترین کشورهای سازمان همکاری و توسعه و اتحادیه اروپا در سال ۲۰۰۸ شناخته شد.مجله اکونومیست ایرلند را دارای بهترین کیفیت زندگی در جهان می‌داند.
مردم
پژوهش‌های ژنتیکی نشان داده است که مهاجران اولیه ایرلند پس از پایان عصر یخ بندان از شبه جزیره ایبری به ایرلند آمده‌اند.
جمعیت ایرلند در طول سال‌های اخیر به مقدار زیادی افزایش یافته‌است.بخش زیادی از این افزایش جمعیت را می‌توان به افزایش مهاجرها و بازشگت برخی مهاجران ایرلنید از خارج که به علت بیکاری سالیان گذشته مهاجرت کرده بودند همراه با فرزندانشان که در خارج متولد شده‌اند دانست.همچنین میزان زاد و ولد در ایرالند دوبرابر مرگ و میر است و این در میان کشورهای اروپای غربی غیرمعمولی است.ده درصد جمعیت ایرلند در حال حاضر از مهاجران خارجی تشکیل شده‌است.
منابع:http://www.tebyan.net & http://fa.wikipedia.org
| 
_9314.jpg)
