نام رسمی کشور :
جمهوري خلق چين (Peoples Republic of China)
پایتخت : پكن ( بيجينگ )
زبان رسمی : چيني ( « ماندارين » در اكثر مناطق ، با لهجه هاي محلي در جنوب و جنوب شرق مانند كانتوني و وو)، و اقليت هاي كوچك مغولي ، تبتي و ديگران .
نوع حکومت : خلق کمونیست
مذهب : رسماً ملحد ولي اديان و فلسفه هاي رايج شامل آئين كنفوسيوس و دائو ( روي هم بيش از 20% ) ، بودايي (حدود 15%) .
واحد پول : یوآن(Yuan)
عضویت : سازمان ملل متحد
جمعیت : 1,298,847,624 نفر (July 2004 est.)
روز استقلال :
شهرهای عمده : شانگهاي, تيانجين ( تينتيسنن ), ووهان, شنيانگ, گوانگژو ( كانتون ), چونگ كينگ, هاربين, چنگ تو, سيان, نانجينگ (نانكينگ), زیبو, داليان (دارين), ،چنگ چون, جينان, كينگ دائو (تسينگ تائو), تاي يوآن, ژنگ ژو, كون مينگ, گويي يانگ (كويي يانگ ), تانگ شان, لان ژو (لان چو), آنشان, شن ژن, كيكي هار (تسي تسي هار), فوشون, هانگ ژو, نان چانگ, چانگ شا, شيجيا ژوانگ (شيهكيا چوانگ ), فوشو (فوچو), جيلين (كيرين ), هواينان, لوئويانگ, ارومچي, داتونگ, هاندان, نينگبو, نان نينگ, بائوتو ( پائوتو), :لوپايي شويي ژائو ژوانگ ، لين يي ، پينگ ليانگ ، سين تائو ، يان چنگ ، يولين ، چائو آن ، دونگ گوانگ ، سيائوگان ، سوينينگ ، سسنتاي ، پويانگ ، بوژو ، ژونگ شان ، لاي , ، لِشان ، هِزه ، لين هاي ، ما چنگ و چانگ شو .
امید طول عمر : 69/4 سال
رشد سالانه جمعیت : 0.57 % رصد (July 2004 est.)
نژاد :
مساحت : 9,596,960 کیلومتر مربع
خط ساحلی : 14,500کیلومتر
مختصات جغرافیایی : 35 درجه شمالی و 105 درجه شرقی
نقشه جفرافیایی

نقشه سیاسی

حکومت : 2978 نمايندهي كنگرهي خلق ملي را براي دوره اي پنج ساله, كنگره هاي خلقي 22 استان و 5 ناحيهي خود مختار و 3 ناحيهي شهري و ارتش آزاديبخش خلق انتخاب مي كنند . اين كنگره كميته اي دايمي, رئيس جمهور ( براي دوره اي پنج ساله ) نخست وزير و شوراي كشوري (يا كابينه ) را انتخاب مي كند كه تمامي اينها به كنگره پاسخگو هستند . تنها حزب قانوني حزب كميته اي مركزي را انتخاب مي كند كه آن نيز دفتر سياسي را انتخاب مي كند و اين دو هيأت هستند كه قدرت مؤثر را در دست دارند . دبير كل حزب كمونيست :جيانگ زِمين . ايالات چين نام ایالت مساحت(کیلومتر مربع) مرکز آنهوئي 139,900 هوفي بيجينگ (پكن) (ايالات شهري) 17,800 بيجينگ تين تسين (تيانجين)(ايالت شهري) 4,000 تين تسين (تيانجين) چكيانگ (ژ جيانگ) 101,800 هانگ چو (هانگ ژو) چينگهاي (كينگهاي) 721,000 سينينگ سچوان 569,000 چنگ تو (چنگ دو ) سيزانگ (تبت) (ايالت خود مختار) 1,221,600 لاسا سينجيانگ اويغور (سينكيانگ) 1,646,900 اُرومچي شانتونگ(شاندونگ) 153,300 تسينان (جينان) شانسي 157,100 تاي يو آن شانگهاي (ايالت شهري ) 5.800 سيان فوكين (فوجيان ) 123.100 فوچو(فوشو) كانسو (گانسو) 530.000 لان چو (لان ژو) كوانگتونگ(گوانگدونگ) 197.900 گونگژو (كانتون) كويچو (گويژو) 174.000 كوي يانگ (گوي يانگ) كيانگسو (جيانگسو) 102.200 نانكينگ (نانجينگ) كيانگسي (جيانگسي) 164.800 نانچانگ كيرين (جيلين) 187.000 چانگ چون گوانكسي چوانگ (ايالت خود مختار) 220.400 نان نينگ ليائونينگ 151.000 شن يانگ نئي مونگ گول (مغولستان داخلي ؛ايالت خود مختار) 450.000 هوهوت (هوهه هوت ) نينگسيا هوئي (ايالت خود مختار) 170.000 يينچوان هاينان 33.570 هايكو هپي (هبي) 202.700 شيچيا چوانگ (شيجياژوانگ) هِنان 167.000 چنگ چو (ژنگ ژو) هوپي(هوبي) 187.500 ووهان هونان 210.500 چانگشا هيلونگكيانگ (هيلونگجيانگ) :463.600 هاربين يونان 436.200 كونمينگ
آموزش : ميزان با سوادي : 3/73% (تخمين 1990) . سنين تحصيل اجباري : آموزش اجباري نيست ولي براي سنين 7 تا 17 سال موجود است . برنامه هايي هست كه تا سال 1995 نه سال تحصيل اجباري برقرار گردد . تعداد دانشگاه : 79 دانشگاه دولتي ، يك دانشگاه خصوصي به علاوهي 45 مؤسسهي همطراز با دانشگاه .
دفاع : كل نيروي مسلح : 3.030.000 (تخمين 1991) . خدمت سربازي : گزينشي ، 3 سال در
تاریخ
چین تاریخ کهنی دارد. گاهی به گونه یکپارچه و گاهی به مانند چند کشور جدا از هم بودهاست. همواره همسایگان به این سرزمین میتاختهاند و از آن دسته مغولها بودند که در روزگار چنگیز خان چین را تصرف کردند.
به پاخیزی چینیان ضد سلطه مغول
«ژو یووان زانگ» یک روستایی و کشاورز ساده بود که چین را بار دیگر متحد کرد و سلسله پادشاهی مغولها را در چین منقرض ساخت و آنها را به دشت «گبی»: همانجایی که آمده بودند فراری داد، وی در ۲۰ دسامبر سال ۱۳۹۸ میلادی درگذشت. ژو (زو) هنگام مرگ ۷۰ساله بود. پدر ژو او را در جوانی از کار کشاورزی بازگرفت و به مدرسه آموزش روحانیون بودایی فرستاد و روحانی شد و در این سمت اطلاعات وسیعی از عدم رضایت مردم از دولت مغولی چین (سلسله یووان) بدست آورد. سپس دسته یی از کشاورزان و مردم عادی چین را با خود همراه کرد و انقلاب بزرگی به راه انداخت که به انقلاب کلاه قرمزها(دستار قرمزها) معروف شد. او میدانست که اربابان حامی پادشاه هستند. بنابراین، نخست به تضعیف و از میان بردن آنان پرداخت و در سال ۱۳۶۸ شهر پکن را به آسانی تسخیر کرد. سپس شاهزادگان ایالتها را عزل و زندانی و وحدت چین را بار دیگر تامین کرد. وی تا آخرین لحظه عمر از غم مردم عادی و کشاورزان فارغ نبود و برای نویسندگان و اهل فرهنگ و ادب، حتی آنان که روش وی را نمیپسندیدند حقوق ماهانه برقرار کرده بود تا به کار خود در هر گوشه یی که بخواهند (منزل) ادامه دهند. ژو برای حفظ وحدت چین، یک شبکه سراسری اطلاعاتی مرکب از ماموران مخفی ایجاد کرده بود تا او را از هر گونه مخالفت و دشمنی و توطئه آگاه گردانند. ژو پس از شناخت مخالفان میکوشید که آنان را قانع کند تا دست از مخالفت بردارند. فرمول «تبدیل دشمن به مخالف، و مخالف به ناراضی، و ناراضی به بی اعتنا (خنثی - بی طرف)» از اوست که اینک در سراسر جهان به کار بسته میشود و دولتها به جای مجازات سخت، مخالفان خود را طبق این فرمول، آرام و خنثی میکنند بدون این که انعکاسی داشته باشد و در افراد تولید مقاومت کند.
چین نوین
روند تاریخی شکل گیری کشور چین.
سون یات سن «پدر چین مدرن» سیاستمدار و رهبرانقلابی چین در براندازی سلسله امپراتوری منچو در انقلاب سال ۱۹۱۱ بود. در اوایل سال ۱۹۱۱ نیروهای انقلابی به رهبری سون یات سن بر امپراتوری منچو پیروز شدند.
رژیم چین پس از انقلاب مردمی از پادشاهی به جمهوری بازساخته شد. وقتی جمهوری چین در سال ۱۹۱۲ تأسیس شد سون یات سن اولین رئیس جمهور چین در سال ۱۹۱۲ بود. او بعداً هم حزب ملی چین کومین تانگ را تأسیس کرد و تا سال ۱۹۲۱ رهبر این حزب بود. سون یات سن در سال ۱۹۲۱ در گذشت.
حزب کمونیست چین در سال ۱۹۲۱ میلادی تأسیس شد. از سال ۱۹۲۱ مبارزات سخت مردم چین را رهبری میکرد و در نتیجه جمهوری خلق چین را در سال ۱۹۴۹ تأسیس نمود. آنگاه ژاپنیها بر این سرزمین تاختند. با پایان جنگ جهانی دوم تازش ژاپنیها ایستانده شد ولی جنگ داخلی میان هواداران ژنرال چیانگ کای شک و مائو تسه تونگ بالا گرفت که سرانجام به پیروزی هواداران حزب کمونیست چین انجامید و از آن پس چین به گونهٔ کمونیستی تا به امروز گردانده میشود و هواداران چیان کایچک نیز که ملیها بودند به جزیره تایوان گریختند و تا به امروز به ایستادگی دربرابر فشار جمهوری خلق چین ادامه دادهاند.
از سال ۱۹۵۶، حزب کمونیست چین به دلیل فقدان تجربه کافی در جریان رهبری اقتصادی و نوسازی چین اشتباهاتی مرتکب شد. به تبع آن مبارزه قدرت (انقلاب فرهنگی چین) در سالهای ۱۹۶۶ تا ۱۹۷۶ در حزب کمونیست چین شروع شد. چهرههای میانه رو حزب اخراج شدند. پس از پایان انقلاب فرهنگی چین در اکتبر سال ۱۹۷۶، چین به دوره نوین توسعه تاریخی وارد شد.
از آغاز سال ۱۹۷۹ حزب کمونیست چین سیاستهای اصلاحات و درهای باز را که تنگ شیائوپنگ مطرح کرد به اجرا گذارد. پس از اجرای سیاستهای اصلاحات و درهای باز به این طرف، توسعه اقتصاد ملی و اجتماعی چین به دستآوردههای چشمگیری نائل آمدهاست. چهره کشور دستخوش تغییرات تکان دهنده شد. این دوران از لحاظ وضعیت بهرین زمان پس از تأسیس جمهوری خلق و بهترین دوره برای مردم به لحاظ تامین منافع آنان به شمار میرود.
سیاست
جمهوری خلق چین یک کشور سوسیالیستی است. نظام سوسیالیسم نظام اصلی جمهوری خلق چین است.
- اعتراضات میدان تیانآنمن (۱۹۸۹ میلادی)
چین از سال ۱۹۹۶ عضو پیمان امنیتی سازمان همکاری شانگهای میباشد. سازمان همکاری شانگهای از دل رقابت قدرتهای بزرگ برسر منطقه ژئوپلیتیک آسیای میانه ظهور کرد.
قانون اساسی
پس از تأسیس جمهوری خلق چین در اول اکتبر سال ۱۹۴۹، چهار قانون اساسی در سالهای ۱۹۵۴، ۱۹۷۵، ۱۹۷۸ و ۱۹۸۲ جداگانه در جمهوری خلق چین تنظیم و صادر شد.
چهارمین قانون اساسی جمهوری خلق چین یعنی قانون اساسی فعلی در چهارم دسامبر سال ۱۹۸۲ در مجلس ملی نمایندگان خلق چین به تصویب رسیده و صادر شد. این قانون ضمن ادامه وتوسعه اصول اساسی قانون اساسی سال ۱۹۵۴، با توجه به جمعبندی تجربیات توسعه سوسیالیستی چین و جذب تجربیات بینالمللی در این زمینه، یک قانون اصلی دارای ویژگیهای چین و منطبق با نیاز ساختار مدرنیزاسیون سوسیالیستی چین محسوب میشود. در این قانون به طور مشخص نظامهای سیاسی و اقتصادی جمهوری خلق چین، حقوق و وظایف اتباع تأسیس ارگانهای دولتی و چهارچوب ماموریت و وظایف اصلی کشور در آینده قید شدهاست. ویژگیهای اساسی این قانون قید نظام و وظایف اصلی چین، تشخیص چهاراصل اساسی و رهنمود اساسی اصلاحات و درهای باز است. در این قانون قید شدهاست که مردم تمام ملتهای و سازمانهای سراسر کشور باید طبق قانون اساسی فعالیت کرده وهیچ سازمان یا شخصی حق تخطی و نقض قانون اساسی و قوانین دیگر را ندارد.
این قانون به پنج بخش مقدمه، برنامه اساسی، حقوق و وظایف اساسی اتباع، ارگانهای دولتی، پرچم ملی، نشانه ملی و پایتخت تقسیم شده و شامل ۴ فصل و ۱۳۸ مادهاست. چین پس ازصدور این قانون چهار بار در آن تجدید نظر کردهاست.
نظام مجلس ملی نمایندگان خلق
نظام مجلس ملی نمایندگان خلق نظام اصلی سیاسی چین بوده و شکل سازمانی قدرت سیاسی دیکتاتوری دموکراتیک چین و نظام دولتی چین به شمار میرود. مجلس ملی نمایندگان خلق چین متفاوت با پارلمان نظام تفکیک و توازن سه قوا است. مجلس ملی نمایندگان خلق چین براساس قانون اساسی به عنوان عالیترین مرجع قدرت کشور تعیین شدهاست. هر تبعه چینی از ۱۸ سالگی حق انتخاب کردن و انتخاب شدن به عنوان نماینده مجلس ملی را دارد. در چین، در مجالس سطوح مختلف مردم درمیان نمایندگان، نمایندگان مجلس در سطوح شهرستانها و روستاها با انتخابات مستقیم برگزیده میشوند و نمایندگان سطوح بالاتر از طریق انتخابات غیر مستقم انتخاب میگردد. مجلس ملی نمایندگان خلق سراسری مرکب از نمایندگان منتخب استانها، مناطق خودمختار، شهرهای تابع مرکز و ارتش است. دوره ماموریت مجلس ملی سطوح مختلف ۵ سال است و سالانه یک اجلاس عمومی برگزار میشود.
در اجلاس سالانه مجلس ملی نمایندگان خلق چین، نمایندگان ضمن استماع گزارش کار دولتی و گزارشهای مهم دیگر، به بررسی و رسیدگی آنها پرداخته و قطعنامههای مربوط را به تصویب میرسانند. در زمانی که کنفرانس تشکیل جلسه نمیدهد کمیسیون دائمی مجلس ملی نمایندگان خلق، ارگان دائمی مجلس ملی نمایندگان سطوح مختلف اختیارات محوله از سوی مجلس ملی را اجرا میکند. برای نمونه قدرت کمیسیون دائمی مجلس ملی عبارت است از تشریح قانون اساسی، نظارت بر اجرای قانون اساسی، تنظیم و اصلاح قوانین به غیر از قوانین تنظیم شده توسط اجلاس عمومی مجلس ملی و مسئولیت پذیری در برابر مجلس ملی و تسلیم گزارش کار به مجلس ملی و غیره. قدرت اساسی مجلس ملی شامل حق قانونگذاری، حق نظارت، حق تصمیم گیری در باره امور بزرگ و نصب و عزل پرسنل است. در چین تنظیم برنامههای توسعه اقتصاد ملی و اجتماعی راهبرد مهمی برای مساعدت به پیشرفت اجتماعی چین محسوب میشود. ولی این برنامهها تنها در صورت تصویب در مجلس ملی نمایندگان خلق سراسری اعتبار حقوقی میگیرد. در قانون چین قید شدهاست که رهبران عمده چین از جمله رییس جمهورو رییس کمیته دائمی مجلس ملی باید به مجلس ملی نمایندگان خلق معرفی و از طریق انتخاب برگزیده شوند. نخست وزیر شورای دولتی و وزیران وزارتهای مخلتف نیز باید به مجلس ملی نمایندگان خلق معرفی و سپس منصوب شوند. مجلس ملی نمایندگاه خلق سراسری نیز میتواند از طریق تشریفات طرح پیشنهادی عزل رهبران منتخب وتعیین شده از جمله رییس کمیته دائمی مجلس ملی نمایندگان سراسری، رییس جمهور و نخست وزیر را عنوان کرد.
نظام همکاری چندحزبی و مشورت سیاسی
سرباز چینی در میدان تیانآنمن
نظام همکاری چند حزبی و مشورت سیاسی به رهبری حزب کمونیست چین نظام سیاسی اصلی چین محسوب میشود. چین کشوری چند حزبی است. بغیر از حزب کمونیست ، ۸ حزب دموکراتیک در این کشور وجود دارد که قبل از ایجاد جمهوری خلق چین به وجود آمده و در زمینه سیاسی طرفدار رهبری حزب کمونیست است و این انتخاب تاریخی را آنان در جریان همکاری طولانی و مبارزات مشترک به اتفاق حزب کمونیست چین انجام دادهاند. حزب کمونیست چین و دیگر احزاب دموکراتیک باید طبق قانون اساسی فعالیت کنند. احزاب دموکراتیک از لحاظ سازماندهی مستقل بوده واز آزادی سیاسی، استقلال تشکیلاتی برابری حقوقی در چهارچوب مقررات در قانون اساسی بهرمند هستند. رهنمود اساسی همکاری حزب کمونیست چین با احزاب دموکراتیک دیگر " همزیستی دراز مدت، نظارت متقابل، نشان صداقت و شفافیت متقابل و مشارکت در افتخارات و مشکلات یکدیگر است.
احزاب و گروههای دموکراتیک چین احزاب اپوزاسیون و یا حزب مخالف نیست، بلکه احزابی هستند که در امور سیاسی و دولتی مشارکت دارد. مضامین اساسی مشارکت احزاب و گروههای دموکراتیک درامور سیاسی و دولتی عبارت است از مشارکت در مشورتهای مرتبط با راهنمودهای مهم کشور و نامزدهای رهبری کشور، شرکت در مدیریت امور کشور و اجرای رهنمودهای ،سیاستها، قوانین و مقرارت کشور .
حزب کمونیست چین پیش از اتخاذ تدابیر بزرگ و تصمیم گیری در باره امور مهم و بزرگ مربوط به امور ملی و زندگی مردم ضمن مشورت گسترده با احزاب دموکراتیک و شخصیتهای بی طرف نظریات وپیشنهادهای آنان را استماع میکند و بعد تصمیم میگیرد. احزاب دموکراتیک و شخصیتهای غیر حزبی درمجلس ملی نمایندگان خلق و کمیته دائمی این مجلس، کمیسیون ویژه دائمی مجلس و در مجالس محلس نمایندگانی درصد تناسب دارند تا به این شکل بتوانند بهتر در رایزنیهای سیاسی مشارکت کرده و نقش نظارتی خود را به خوبی ایفا کنند. این احزاب در کنفرانس مشورت سیاسی خلق چین نیز ایفای نقش میکنند و اعضای خود را برای کادر رهبری و ارگانهای دادگستری سطوح مختلف نامزد میکنند.
اشکال عمده همکاری چند حزبی و مشورت سیاسی به شرح زیر است: اول کنفرانس مشورت سیاسی خلق، کنفرانس مشورت سیاسی خلق محل مهم مشارکت احزاب دموکراتیک، گروههای مردمی و نمایندگان محافل مختلف در امور سیاسی و دولتی و مشورت و بررسی آن محسوب میشود. دوم نشستهای کمیته مرکزی حزب کمونیست و کمیته حزبی مناطق مختلف. در این نشستها ضمن اطلاع رسانی درباره مهمترین مسائل درباره رهنمودها و سیاستهای مهم، نامزدهای رهبری دولت کشور و دولتهای محلی، نمایندگان مجلس ملی و اعضای کنفرانس مشورت سیاسی خلق با احزاب دموکراتیک مشورت میشود تا نظرات و پیشنهادهای آنان را استماع گردد. سوم مشارکت نمایندگان احزاب دموکراتیک به عنوان نمایندگان مردم در مجالس سطوح مختلف نمایندگان خلق در امور سیاسی و دولتی و ایفای نقش نظارتی. چهارم اینکه اعضای احزاب دموکراتیک به پستهای رهبری شورای دولتی و وزارتها و دولتهای بالاتر از شهرستانها و ادارات مربوطه معرفی میشوند. پنجم اینکه اعضای احزاب دموکراتیک واجد شرایط به عنوان رهبران ادارات دادستانی و دادرسی معرفی میگردد.چین از ضعیف ترین کشورهای اقتصادی جهان است.
اقتصاد
نوشتار اصلی: اقتصاد چین
حجم اقتصاد چین ( $ ۷٬۰۴۳٬۰۰۰٬۰۰۰٬۰۰۰ ) در حال حاضر چین دوّمین کشور در اقتصاد جهان است که پیشبینی می شود در آینده ای نه چندان دور با همین روند آمریکا را پشت سر نهاده و مقام اول را کسب کند.[۱] چنانچه رشد کنونی اقتصادی چین همچنان ادامه یابد، چین از نظر اقتصادی، در حال رسیدن به آمریکا یعنی بزرگترین اقتصاد جهان است و باید خود را برای مقابله با پی آمدهای سیاسی و اقتصادی این موضوع آماده کند. این امر موجب نگرانیهای عمده سیاسی خواهد شد زیرا این کشور بصورت نیروی بمراتب قویتری در منطقه در آمده. بیش از ۵۰ ٪ مردم چین کشاورزند. صنعتگران ۲۴٪ و کارمندان و بازرگانان۲۶ ٪ نیروی کار فعال این کشور را تشکیل میدهند.
روابط خارجی
کشور چین، به عنوان یکی از قطبهای اقتصادی و سیاسی بزرگ، نقش تعیین کنندهای سطح جهانی و بویژه در معادلات سیاسی منطقه شرق آسیا دارد. از نظر سیاسی، این کشور روابط استراتژیک ویژهای با روسیه، هند، کره شمالی و ایران دارد.
تقسیمات کشوری
نوشتار اصلی: فهرست شهرهای چین
کشور جمهوری خلق چین از ۲۲ استان تشکیل شدهاست. علاوه بر آن چین، مدعی مالکیت تایوان به عنوان یکی از استانهای خود است. فهرست استانهای چین:
نقشه استانها و مناطق خودگردان چین.
ردیف | نام استان | مرکز | توضیح |
۱ |
آنهوئی |
|
|
۲ |
تایوان |
|
(ادعا شده توسط چین، اداره آن با کشور جمهوری چین است.) |
۳ |
جیانگسو |
نانجینگ |
|
۴ |
جیانگکسی |
نانچانگ |
|
۵ |
جیلین |
|
|
۶ |
چینگهای |
|
|
۷ |
ژجیانگ |
|
|
۸ |
سیچوآن |
|
|
۹ |
شاآنکسی |
شیان |
|
۱۰ |
شاندونگ |
|
|
۱۱ |
شانکسی |
|
|
۱۲ |
فوجیآن |
|
|
۱۳ |
گانسو |
|
|
۱۴ |
گوانگدونگ |
|
|
۱۵ |
گوئیژو |
|
|
۱۶ |
لیائونینگ |
|
|
۱۷ |
هاینان |
|
|
۱۸ |
هنان |
|
|
۱۹ |
ههایلونگجیانگ |
|
|
۲۰ |
هوبی |
|
|
۲۱ |
هونآن |
|
|
۲۲ |
ههبی |
شیجیاژوانگ |
|
۲۳ |
یوننان |
کون مینگ |
|
علاوه بر استانهای بالا، کشور چین دارای چندین منطقه خودمختار است: تبت، شینجیانگ، گوانگشی، مغولستان داخلی و نینگشیا. همچنین هنگ کنگ و ماکائو دو منطقه اداری ویژه در چین هستند.
جغرافیا
نوشتار اصلی: جغرافیای چین
کلانشهر شانگهای از قطبهای اصلی اقتصاد و تجارت چین است.
کشور چین در منطقه شرق آسیا قرار گرفتهاست و مساحت آن بیش از ۹٬۵۹۶٬۰۰۰ کیلومتر مربع است که به این ترتیب بعد از روسیه، دومین کشور پهناور آسیا به حساب میآید. چین دارای مرز زمینی با ۱۴ کشور است. این کشور همچنین از سمت شرق و جنوب با دریای چین شرقی، خلیج کره، دریای زرد ، و دیگر آبهای آزاد احاطه شدهاست.
-
-
- مرز با کشورها:افغانستان ۷۶ km، بوتان ۴۷۰km ، برمه ۲۱۸۵ km ، هند ۳۳۸۰ km ، قزاقستان ۱، ۵۳۳ km ، کره شمالی ۱، ۴۱۶ km ، قرقیزستان ۸۵۸ km ، لائوس ۴۲۳Km ، مغولستان ۴ ، ۶۷۷ km ، نپال ۱ ، ۲۳۶ km ، پاکستان ۵۲۳ km ، روسیه (شمال شرقی) km ۳، ۶۰۵ ، روسیه (شمال غربی) ۴۰ km ، تاجیکستان ۴۱۴ km ، ویتنام ۱، ۲۸۱ km .
- مرز با نواحی :هنگ کنگ ۳۰ km ، ماکائو ۰٫۳۴ km.
آب و هوای این کشور بسیار متنوع میباشد از مناطق گرمسیر و بارانی در جنوب تا بسیار سردسیر شمال را شامل میشود . طوفانهای موسمی (در حدود ۵ مورد در سال) در امتداد سواحل جنوبی و شرقی، سیلهای مخرب، سونامی ، زلزله ، رانش زمین و خشکسالی از بلایای طبیعی منطقه چین هستند.
مردم
کشور چین بیش از یک میلیارد و دویست و هشتاد میلیون نفر جمعیت دارد. بیشتر مردم چین از نژاد زرد هستند و به زبان ماندارینمغولها، تبتیها و ترکها زندگی میکنند، شماری از تاجیکها نیز در بخش سین کیانگ چین میزیند. ادیان رایج این کشور عبارتند از:کنفسیوس،بودایی،تائوئیسم،اسلام و آیین ترسایی. سخن میگویند. جز چینیها تیرههای دیگری نیز در این سرزمین پهناور همچون
|
اقوام ساکن چین، بر پایه ردهبندی دولتی چین
|
آچانگ - بایی - بلانگ - بونان - بویئی - دائی - دائور - دئانگ - درونگ - دونگ - دونگژیانگ - اونک - گائوشان - گلائو - هان - هانی - هژن - هوئی - جینگپو - جینو - قزاق - گین - قرقیز - کرهای - لاهو - لهوبا - لی - لیسو - منچو - مائونان - میائو - مونپا - مغول - مولائو - ناخی - نو - اوروقن - پومی - چیانگ - روس - سالار - شه - شوئی - تاجیک - تاتار - تبتی - تو - توجیا - اویغور - ازبک - وا - ژیبه - یائو - یی - یوگور - ژوانگ - قومیتهای تعریفنشده
|
سیاست محدودیت تعداد فرزندان
دولت چین از اواخر دهه ۱۹۷۰ سیاست محدودیت تعداد فرزندان را به اجرا گذاشته که به خصوص در مناطق شهری به طور جدی تری دنبال شدهاست.
در عین حال، نحوه اجرای این سیاست در مناطق مختلف چین یکسان نیست و از جمله در برخی مناطق روستایی به خانوادههایی که فرزند اول آنان دختر یا معلول باشد یا مهاجران چینی که از خارج به کشور باز میگردند اجازه داشتن فرزند دیگری هم داده میشود.
در اکثر مناطق چین، خانوادههایی که مقررات محدودیت تعداد فرزند را نادیده بگیرند با جریمه نقدی و تنبیهات دیگری در زمینه اشتغال و امکانات رفاهی مواجه میشوند.
از نظر قومی نیز اجرای قانون خانواده تک فرزندی یک نواخت نیست و در حالیکه اکثریت چینیهای قوم هان اجازه داشتن بیش از یک فرزند را مگر در موارد استثنایی ندارند، به برخی اقلیتهای قومی اجازه داشتن دو یا حتی سه فرزند برای هر خانواده داده شدهاست.
مقامات چینی اجرای سیاست تک فرزندی را موفقیت آمیز توصیف کرده و یکی از عوامل رشد سریع اقتصادی این کشور در سالهای اخیر دانستهاند هرچند برخی از کارشناسان گفتهاند که بهبود دسترسی به امکانات برنامه ریزی خانواده، افزایش درآمدها و تغییرات فرهنگی ناشی از آن نیز در جلوگیری از رشد سریع جمعیت چین موثر بودهاست.
در مواردی گروههای مدافع حقوق بشر قانون تک فرزندی چین را مورد انتقاد قرار دادهاند و آن را مغایر آزادیهای فردی دانستهاند اما دولت چین تاکید داشتهاست که در اجرای قانون تک فرزندی، اجازه اعمال فشار از جمله وادار کردن زنان به سقط جنین یا عقیم سازی اجباری را نمیدهد و مجازات متخلفان از این قانون منحصر به پرداخت جریمه نقدی است.
اجرای این سیاست همچنین باعث بروز نگرانی در میان اقتصاددانان شده زیرا با بهبود شرایط اقتصادی و افزایش امید به زندگی در میان جمعیت چین، در آینده نزدیک هر فرد شاغل در این کشور با بار تکفل سنگینی مواجه خواهد بود زیرا کار او باید معاش پدر و مادر بازنشسته و احتمالا والدین آنان را نیز تامین کند.
در سالهای اخیر، برخی از زوجهای چینی با انجام آزمایشهای پزشکی در زمان حاملگی زن و آگاه شدن از دختر بودن جنین، به سقط جنین مبادرت میورزند تا تنها فرزند خانواده پسر باشد امااین وضعیت میتواند باعث برهم خوردن تناسب جنسیتی جمعیت این کشور در آینده شود.
رادیو بین المللی چین
رادیو بین المللی چین سوم دسامبر سال ۱۹۴۱ تاسیس شد و هدف از تاسیس آن ارتقای درک و دوستی متقابل چین با مردم کشورهای دیگر جهان است.
این رادیو روزانه ۲۹۰ ساعت برنامه به ۴۳ زبان برای سراسر جهان پخش میکند که شامل اخبار،امور جاری و موضوعات سیاسی،اقتصادی،فرهنگی و علمی و فنی است.
بخش فارسی
بخش فارسی رادیو بینالمللی چین در ۱۵ اکتبر سال ۱۹۵۷ میلادی تاسیس شد. بخش فارسی رادیو بین المللی چین همه روزه برنامههای خود را در سه نوبت به مدت یک ساعت و نیم برای شنوندگان فارسی زبان کشورهای ایران، افغانستان و تاجیکستان پخش میکند. این بخش هرروز به غیر از مرور اخبار چین و جهان، برنامههای گوناگونی مانند حوادث بینالمللی، حوادث چین، رویدادهای اقتصادی چین، اقلیتهای چین، برترینهای چین، گردشگری در چین، جهان ورزش، صندوق پستی شنوندگان، دائرةالمعارف چین، حکایات و لطایف، جامعه و زندگی، موسیقی، آموزش زبان و فرهنگ چین دارد.
زبان
زبان رسمی کشور چین زبان چینی ماندارین است ولی زبانهای دیگری نیز در این کشور مورد استفاده میباشند. از جمله زبانهای مورد استفاده دیگر در این کشور، زبان چینی کانتونی است.
منابع:http://www.tebyan.net & http://fa.wikipedia.org
|