نام رسمی کشور :
جمهوري ناميبيا (Republic of Namibia)
پایتخت : ويندهوك
زبان رسمی : آفريكانس و انگليسي ( هردو رسمي )، آلماني، زبانهاي محلي.
نوع حکومت : جمهوري
مذهب : لوتري ( 30% )، كاتوليك رومي ( 20% )، ديگر كليساهاي مسيحي ( 30%
واحد پول : دلار نامیبیا(Namibian Dollar)
عضویت : سازمان ملل متحد، جامعة كشورهاي مشتركالمنافع، كنفرانس هماهنگي توسعه در جنوب افريقا، سازمان وحدت افريقا.
جمعیت : 1.954.033 نفر (July 2004 est.)
روز استقلال :
شهرهای عمده : سواكوپموند
امید طول عمر : 57 سال
رشد سالانه جمعیت : 1.25درصد (July 2004 est.)
نژاد :
مساحت : 825.418 کیلومتر مربع
خط ساحلی : 1.572کیلومتر
مختصات جغرافیایی : 22 درجه جنئبی و 17 درجه شرقی
نقشه جفرافیایی

نقشه سیاسی

حکومت : مجمعي 72 نفره هرپنج سال با رأي تمامي افراد بالغ انتخاب ميگردد. رئيس جمهور - كه نخستوزير را انتصاب ميكند - نيز مستقيماً براي دورهاي پنج ساله انتخاب ميشود و ميتواند تا حداكثر شش عضو را كه حق رأي ندارند براي مجمع ملي تعيين كند. احزاب عمدة سياسي عبارتند از : • سواپو ( سازمان خلق افريقاي جنوب غربي ) ( چپگرا ) • اتحادية دموكراتيك تورنهال ( ميانهرو ) • اقدام ملي مسيحي.
آموزش : ميزان باسوادي : 5/72% ( 1985 ). سنين تحصيل اجباري : 7 تا 16 سال. تعداد دانشگاه : 1.
دفاع : كل نيروهاي مسلح: اين آمار موجود نيست.
جغرافیا : صحراي ساحلي ناميب تا حداكثر 160 كيلومتر از ساحل گسترده است.در آن سوي فلات مركزي، صحراي كالاهاري قسمت شرقي كشور را اشغال ميكند. رود مهم : اورانژ. بلندترين نقطه : قلة براندبرگ، 2579 متر. آب و هوا : ناميبيا آب و هواي خشك و داغ استوايي دارد. ميانگين بارندگي در ساحل زير 100 ميليمتر است.
اقتصاد : بيش از 60% نيروي كار به دامداري اشتغال دارد و عمدتاً گاو و گوسفند پرورش ميدهد. اقتصاد كشور به صادرات الماس و اورانيوم وابسته است، و پيوند نزديكي با افريقاي جنوبي دارد.
تاریخ معاصر : در 1884، افريقاي جنوب غربي - به استثناي والويس بي كه از 1878 در كنترل بريتانيا بود - تحتالحماية آلمان اعلام شد. آلمانيها كه خواهان زمين براي استقرار سفيدپوستان بودند، تنها بعد از خونريزي بسيار - در 1903 تا 1904 بيش از سه چهارم مردم قبيلة هِرِرو كشته شدند - سلطة خود را تثبيت كردند. افريقاي جنوبي طي جنگ جهاني اول اين سرزمين را تسخير كرد، ( پس از 1919 ) آن را تحت قيمومتي از طرف جامعة ملل اداره كرد. در 1966، سازمان ملل متحد اين قيمومت را باطل اعلام كرد، ولي افريقاي جنوبي - كه از اعطاي استقلال به اين سرزمين سرباز زده بود - اين حكم را ناديده گرفت. سواپو، براي آزادسازي ناميبيا نامي كه از طرف سازمان ملل متحد براي اين كشور اتخاذ شد, جنگ چريكي را آغاز كرد. افريقاي جنوبي بدون موفقيت كوشيد تا مانع نفوذ سواپو شود. پس از توافق آتشبس در 1989، انتخابات مجلس مؤسسان زير نظارت سازمان ملل متحد در نوامبر 1899 برگذار گرديد. استقلال - تحت رياست جمهوري رهبر سواپو سام نوجوما - در مارس 1990 بهدست آمد.
منابع:http://www.tebyan.net
|