منطقه حفاظت شده میشداغ

منطقه حفاظت شده میشداغ

این منطقه با وسعت ۵۹۳۰۱ هکتار در سطح (به استثنای ناهمواری‌ها) بین شهرهای بستان و عبدالخان و در غرب استان خوزستان واقع است.

میشداغ در فصول پاییز و زمستان از هوای معتدل و مطلوب برخوردار است که این امر تا اواسط فروردین با رویشی کامل گونه‌های گیاهی ادامه دارد و این خود مناسب‌ترین عامل برای اکوتوریسم است.

میشداغ از شمال به تقاطع جاده چپ رو با جاده آسفالت چزابه ـ چنانه و در امتداد جاده چپ رو به سمت شرق تا کانال آبیاری در دست ساخت اراضی آبخور سد کرخه محدود می‌شود، ازشرق در مسیر کانال آبیاری تا تقاطع جاده آسفالت عبدالخان ـ بستان سپس در امتداد جاده تا بعد از روستای ام‌دبس و از روستای ام‌دبس به سمت محل قدیمی و متروکه روستا موسوم به خرابه ۲ و از آنجا بصورت خط فرضی در مسیر تپه‌های شنی تا چاه اکتشاف نفت بند کرخه قرار دارد، از جنوب نیزاز محل چاه اکتشاف نفت به سمت غرب تا جاده شنی نظامی و سپس در امتداد جاده تا محل شروع تپه‌های شنی و از آنجا به صورت خط فرضی تا تقاطع جاده آسفالت عبدالخان ـ بستان با جاده خاکی امامزاده سید قاسم(ع) و در امتداد جاده خاکی تا تقاطع آن با جاده آسفالت چزابه ـ چنانه کشیده شده است واز غرب از تقاطع جاده آسفالت چزابه ـ چنانه با جاده خاکی امامزاده سید جاسم(ع) در مسیر جاده آسفالت به سمت شمال تا تقاطع جاده آسفالت با جاده جیپ رو محدود است. ‏

منطقه حفاظت شده میشداغ

میشداغ منطقه‌ای کوهستانی، تپه ماهوری و دشتی است که ارتفاع نقاط مرتفع آن کمتر از ۵۰۰ متر است.

علاوه بر آن تپه‌های شنی نیز در منطقه به وفور یافت می‌شود که برخی از قسمت‌های منطقه را تهدید می‌کند (هر چند حرکت شن‌های روان به کمک درخت و بوته کاری و مالچ پاشی تا حدودی مهار شده است).

این منطقه از بارندگی کمتر از ۲۵۰ میلی متر در سال برخوردار است و اقلیمی گرم و خشک دارد. منابع تامین آب منطقه چند چشمه دائمی است که عمدتاً از آبدهی کمی برخوردارند.

زیستگاه ام دبس ـ میشداغ در حال حاضر تنها منطقه‌ای است که می‌توان تعداد محدودی از آهوان استان خوزستان را در آن دید.

پوشش گیاهی منطقه فقیر و عمدتاً از درختان، درختچه‌ها، بوته‌ها و علوفه‌های کم تراکم کنار، رملیک، گز، قیچ، گون، نی، انواع گرامینه‌ها، لگومینوها، گراس‌ها و تورب‌های یک یا چند ساله مانند، پهمن، علف مار، هنزل، کهورک، اسکنبیل، استبرق، خارشتر و کاروان کش تشکیل شده است.

منبع:

http://www.ettelaat.com

http://www.iew.ir

 گردآورنده:

کاوه ملک میرزایی